Op controle

Ik ben net terug met Easter van de dierenarts. De heenreis ging heel goed, totdat ik met Easter bij de deur kwam..... Bij onze dierenarts moet je eerst aanbellen want de deur staat niet open, dan drukt de assistente van binnenuit op een knopje en dan hoor je zo'n zoemertje. Dan moet je dus snel zijn, anders ben je weer te laat en moet alles nog een keer. Heel handig als je dus je eigenwijze maar ook zeer bange Collietje bij je hebt! Easter ging op haar kont en bleef op haar kont.......tenminste, tot haar bandje van haar nek schoot ( die had ik gisteren wat losser gemaakt, slim van mij hè?! ) Shit, er reed net een auto, gelukkig heel langzaam, maar deze ( overigens knappe en zeer charmante ) man hielp mij even de Paashaas te vangen! Met rode wangen en een hart dat weer wat rustiger was, nam ik plaats op de bankjes. We moesten even wat langer wachten want er was een moeilijk geval voor me, een jongen die zijn kat mee ging nemen in het vliegtuig met allerlei vragen in het "Englisch". Toen we aan de beurt waren, moest ik Easter dus de volgende deur door trekken, maar deze keer ging het iets beter want ik had natuurlijk haar bandje weer strakker gedaan! Eindelijk lag ze op de tafel en weet je wat ie zegt? "Oh dat ziet er mooi uit,daar hoef ik niks meer aan te doen!" Beter dat alles goed is, maar toch........ al die moeite! Hij gaf haar nog een kluifje maar die hoefde ze natuurlijk niet! Ik heb m maar meegenomen, voor straks! En we waren trouwens best snel thuis ;)