Kleigoed

Vanmorgen liep ik lekker met Easter te wandelen op de dijk, tot ik me omdraaide en zag dat Easter niet meer bij me liep! Wat een paniek, ik zag haar nog net aan het einde van de dijk in de mist verdwijnen! "Als ze maar naar huis rent", hoopte ik nog. Ik zag aan haar loopje dat ze ergens geschrokken van moest zijn en het enige wat ik me kan bedenken is dat ze het schelle blaffen van een Cairn-terriër in de verte eng moet hebben gevonden. Afijn, ik er achter aan maar zag haar al snel niet meer. Gokken maar dat ze thuis is, en ja hoor, toen ik de straat in kwam, zag ik Lassie al bij de voordeur wachten! Pak van mijn hart! Ik heb haar naar me toe geroepen en ze kwam gewoon, niks aan de hand! 1-1 ...
Vorige week kwam Damanya uit school. "Ik heb Easter gemaakt!" zei ze. "Oh ja, laat eens zien?" vroeg ik, en tot mijn verbazing zag ik een heel mooi hondje van klei! Helemaal trots op haar "kunstwerk" ben ik en hij staat dan ook op een mooi plekje in de kamer!